Jesień 2001

Hikaru Shindou to dwunastoletni uczeń podstawówki, któremu rodzice obcięli właśnie kieszonkowe za fatalne wyniki w nauce. Podczas przetrząsania strychu dziadka w poszukiwaniu czegoś, co mógłby sprzedać, przez przypadek uwalnia ze starego gobanu (planszy do gry w go) ducha. Sai no Fujiwara, bo tak nazywa się owa zjawa, okazuje się zmarłym tysiąc lat temu nauczycielem go, którego wygnano z cesarskiego dworu z powodu oszustwa, jakiego dopuścił się jego rywal. Upokorzony i zrozpaczony Sai popełnił samobójstwo, a jego duch został uwięziony na wieki w gobanie. Największą pasją i jedyną miłością Saia jest gra w go. Teraz, kiedy spotkał Hikaru, nic nie stoi na przeszkodzie, by tę pasję realizować. Problem polega na tym, że chłopiec nie ma ochoty współpracować. Jednak po rozegraniu meczu ze swoim rówieśnikiem – Akirą Touyą – szybko zmienia zdanie…

Ryouma Echizen przeprowadza się wraz z rodzicami ze Stanów Zjednoczonych do Japonii. W USA dwunastoletni chłopiec zdążył zabłysnąć na kilku turniejach tenisowych dla juniorów. Także w ojczyźnie rodziców nie ma zamiaru spocząć na laurach i porzucić ukochanego sportu. Zaraz po przyjeździe zapisuje się na zawody, tym razem dla starszej młodzieży, ale pech chce, że zapytana o drogę na korty dziewczynka źle wskazuje mu kierunek. Ryouma spóźnia się na swój mecz i automatycznie zostaje zdyskwalifikowany. Nie zraża się jednak i zostaje członkiem szkolnego klubu tenisowego, który aż roi się od równie jak on utalentowanych zawodników…