Lato 1999

Szkoła… Ilu z nas jest tam, bo chce… A ilu, bo musi? Jest to instytucja, która nie daje ludziom praktycznie żadnego wyboru, pchając tych lepszych ku górze, a gorszych spychając na samo dno. A jednak znalazł się człowiek, dla którego praca w szkole była marzeniem – tyle fajnych lasek! Ale marzenia rzadko się spełniają i zamiast trafić do klas maturalnych, nasz bohater został wychowawcą czternastolatków, którzy wysłali do szpitala już kilku nauczycieli. Eikichi Onizuka (22 lata, samotny, magister) nie ma jednak zamiaru się poddać i zrobi wszystko, by szkoła stała się fajna.

Ebichu (bo tak ma na imię chomiczka) ma tylko jeden cel w życiu – zadbać o to, by jej Właścicielka była szczęśliwa. Niestety, o ile sprzątanie domu, zmywanie naczyń czy pranie bielizny swojej pani można jakoś do tego „dbania” zaliczyć, o tyle czytanie jej na głos podrzędnego romansu (oczywiście dla „podgrzania atmosfery”) w trakcie miłosnych igraszek całkowicie mija się z celem. Podobnie jak oznajmianie całemu światu (m.in. kolegom z biura, dozorczyni, tłumowi w sklepie, tudzież telefonicznemu zboczeńcowi), iż jej Właścicielka „choć już ma 25 lat, wcale nie chce desperacko wyjść za mąż, nie uprawia co noc seksu z bezużytecznym głupkiem Kaishounachi, i wcale, a wcale nie ma zielonego wibratora…” Nic dziwnego, iż biedna chomiczka co i rusz ląduje w malowniczym rozbryzgu krwi na ścianie.