Nawet po osiągnięciu najwyższej rangi shun’ichi, Yotaro walczy o odnalezienie własnej tożsamości w świecie rakugo. Uwięziony między naukami swojego mistrza, a unikalnym stylem zmarłego Sukeroku, jego występowi brakuje ważnego składnika – ego. Chociaż jego popularność przyciąga uwagę teatrów, jest tylko jednym z nielicznych; rakugo jest zagrożone zaćmieniem.
Tymczasem Yakumo, przez wielu uważany za ostatni bastion zachowania popularności rakugo, z trudem radzi sobie ze swoim sędziwym stanem. Mimo że jego występy są nadal znakomite, obawia się, że zbliża się do swoich granic. Jego wątpliwości rosną, gdy stary przyjaciel zbliża się coraz bardziej. Ze swojej strony Konatsu próbuje wychować syna jako samotną matkę, czemu Yotaro jest zdecydowanie przeciwny. Zamiast tego stara się przekonać ją, by wyszła za niego i wychowała syna jako jego własnego.
W Shouwa Genroku Rakugo Shinjuu: Sukeroku Futatabi-hen kurtyny opadają na historię Yotaro i Yakumo, których zadaniem jest przywrócenie niemal przestarzałej formy sztuki, a także przezwyciężenie ich wewnętrznych konfliktów.