Lato 2009

Fumi i Akira w dzieciństwie były najlepszymi przyjaciółkami. Akira opiekowała się wrażliwą Fumi, lecz ich znajomość zerwała się, gdy Fumi musiała się przeprowadzić. Po kilku latach wraz z rodziną powraca i wpada na Akirę w drodze do szkoły. Przyjaźń się odradza i dziewczyny powracają do starego wzoru. Wkrótce potem Fumi zaczyna umawiać się z popularną, atrakcyjną dziewczyną ze starszej klasy, która jest w pewien sposób związana ze szkołą Akiry, prestiżową Żeńską Akademią Fujigaya.

Koyomi Araragi, uczeń liceum, cudem wraca do szkoły po feriach wiosennych: ukąszony przez wampira zostaje uratowany od bycia krwiopijcą przez tajemniczego mężczyznę imieniem Oshino. Nieco później do swojego wybawiciela przyprowadza kolejne osoby potrzebujące pomocy.

Cannan jest młodą dziewczyną wyszkoloną po to by zabijać, by stać się doskonałym żołnierzem i najemnikiem. Nie została wybrana do tej roli przypadkowo, otóż w wyniku pewnych wydarzeń, Cannan zdobywa umiejętność, która pozwala jej stać się maszyną do zabijania. Swoje wyszkolenie i swoją moc wykorzystuje w celu zemsty na pewnej kobiecie.
W pewnym momencie swojej drogi życiowej, dziewczyna spotyka Marię i zaprzyjaźnia się z nią, niestety los oddzielił bohaterki. Po kilku latach Maria została reporterką. Dołączając do starszego kolegi z pracy, dziewczyna ma nadzieję natrafić na trop swojej przyjaciółki. Tak trafia na festiwal w Szanghaju, na którym dzieją się dziwne rzeczy, które zapoczątkują tajemniczy spisek terrorystycznej grupy Żmij.

Tytułowy stwór jest zainteresowany tylko jedzeniem i zdaje się mieć gdzieś to, co się wokół niego dzieje, włącznie z rozkazami swojego pana – licealisty imieniem Tetsu. Mimo iż może on pożreć wszystko, od puddingu po metal, w niedługim czasie dowiadujemy się, że aby nadal istnieć, jest zmuszony do bycia kanibalem i zjadania innych takich jak on. Szczęśliwym trafem w mieście Tetsu znajdują się dwa podobne potworki, więc Cenco o wyżywienie nie musi się martwić. Szkopuł w tym, że one również polują na naszego bohatera, używając specjalnych zdolności, takich jak niewidzialność, latanie i temu podobne. Cenco jednak też ma w rękawie asa, który pozwala mu bronić się, atakować, a w razie konieczności również uciekać i ukrywać się, gdy dalsza walka zbytnio mu zagraża. W tych nieziemskich realiach poznajemy również koleżankę ze szkoły Tetsu, Yuki. Dziewczyna jest ciekawska i charakterna, a ponadto bardzo miła, więc po spotkaniu i oswojeniu się z istotą taką jak Cenco, szybko się z nim zaprzyjaźnia. Gorzej idzie jej z krnąbrnym i antypatycznym kolegą, lecz następujące wydarzenia zmuszają ich do współpracy. Czy mimo iż bohaterowie podejmują skrajne i nieskoordynowane ze sobą decyzje, uda się im obojgu wyjść cało z walki gigantów…?

Między bohaterami wyraźnie zaczyna rodzić się silne uczucie, na którego drodze największą przeszkodą jest długość życia. Dla Horo, będącej wilczym bóstwem, czas Lawrenca jest jedynie krótkim epizodem, więc prędzej czy później i tak będzie musiała żyć bez niego. Dylemat ten wydaje się być główną myślą przewodnią tej serii. Co z niego wyniknie…?

Podróżujący kupiec Kraft Lawrence i wilcze bóstwo Horo zasiadają do kolacji z Norą Arendt, młodą pasterką, która pomogła im przemycić złoto. Niechęć Horo do Nory – zarówno ze względu na jej zawód pasterki, jak i jej bliskość z Lawrencem, uniemożliwia jej spożywanie posiłku.
Kiedy Horo mdleje ze zmęczenia, zaniepokojony o jej zdrowie Lawrence zaczyna ją pielęgnować. Odzyskując powoli zdrowie, Horo przypomina sobie o przygodach, które wspólnie przeżyli.

Akcja umiejscowiona jest w 1925 roku (14. rok epoki Taishou według kalendarza japońskiego). Japońskie społeczeństwo w tych latach nie uznawało równouprawnienia kobiet i mężczyzn, czego nie zmieniły ani wielkie reformy epoki Meiji, ani też postępująca demokratyzacja epoki Taishou. W tym czasie, gdy dobrze wychowanej kobiecie nie wypadało nawet biegać, dwie czternastoletnie bohaterki, Koume Suzukawa i Akiko Ogasawara, postanawiają założyć żeńską drużynę baseballu.

13-letnia uczennica gimnazjum, Mirai, żyje zamknięta we własnym świecie, którego centrum stanowi jej telefon komórkowy. Zamyka się, ponieważ do bólu irytują ją jej zapracowani rodzice i młodszy brat, Yuuki, którego zupełnie nie potrafi zrozumieć. Takie życie trwa do momentu, w którym Mirai, na prośbę rodziców, zabiera brata do centrum handlowego w Odaibie. Zirytowana dziewczynka oprowadza brata i wychodzi. “Chciałabym, by świat przestał istnieć. Chciałabym, żeby wszyscy zniknęli” – maila o takiej treści wysyła do swojej przyjaciółki. W tym momencie niewinne myśli dziewczynki stają się realne i w Tokio wybucha wielkie trzęsienie ziemi, podczas którego pęka most prowadzący z Odaiby do ich rodzinnego domu, a centrum obraca się w ruinę. Wybucha panika, a pozbawione opieki dzieci znajdują się w pułapce. Jak tragedia wpłynie na ich dotychczasowe życie i jak poradzą sobie samotne, bezsilne wobec siły żywiołu?