Po kilku latach Yakumo udaje się odnaleźć zaginioną po starciu z Benaresem Pai. Nie obeszło się jednak bez kłopotów. Trójoka cierpi na amnezję i za nic nie może sobie przypomnieć zajść sprzed walki z Wu Kaiyanwanga. Co więcej, w ramach wdzięczności, uznaje Yakumo za zboczeńca. Po drobnych perypetiach trafiają do rodziny, która zaadoptowała Pai. Jednakże coś niedobrego wisi w powietrzu…
Seima Densetsu kontynuuje wydarzenia z pierwszej serii OAV – i robi to przyzwoicie. Fabuła jest ciekawsza niż w Sazan Eyes, co nie powinno dziwić – zmierza wszak do zakończenia. Same rozwiązania niektórych wątków fabularnych potrafią zaskoczyć – zwłaszcza tajemnica amnezji Sanjiyanki. Zakończenie jest – przynajmniej dla mnie – trochę rozciągnięte na siłę, aż chce się krzyknąć: „No, Pai, jasna cholera, zabij go w końcu i nie baw się w hamletowskie dylematy!”, jednakże to jedyny mankament – wierzcie mi, są gorsze finały.
